सीजन ढकाल

चढाई फुलको गुच्छा शहिदका मूर्तिमा
मौन बस्छु एकछिन म मन धैर्य बनाई
शहिदको विरतालाई मौनतामा सम्झँदा
सात्तो जान्छ झैं गर्छु तिनका जीवनलाई सम्झँदा
मौनताले पनि सराप्न थाल्यो अब मलाई
धिक्कार छ म जस्तो देश मास्नेलाई
विलाप गर्दै भन्छु म हे मेरा मौनता
गएर भन्दे वीरलाई गर्नेछ सत्कर्म यहाँ
बीर्सेछु म अपराधीले आफ्नी मातृआमालाई

आमाको रगत चुसी हत्या गरे ममतालाई
खान्छु कसम शहिदको हात राखि मनमा
चढाँउनु परेनी चढाँउला शिर शहिदको भेटिमा
केहि गरी परिभने दूश्मनको फन्दामा
शहिदलाई सम्झादै ईच्छा पुरा गर्छु अन्तिममा
लड्दा लड्दै परदेशमा मरेभने हे मेरा मौनता
सेलाई दिनु मेरा शव वीर शहिदको घाटमा ।।